كدام یك از علما واقعا منتظر قائم آل محمد هستند؟

حضرت آیت الله جوادی آملی (دام ظله) در کتاب ارزشمند امام مهدی(عج) موجود موعود در تفکیک دقیق و زیبایی که میان دو طایفه شیعیان می کنند چنین می نگارند:

 
بی شک، ظهور امام عصر (عج) و ایجاد حکومت عدل مهدوی (عج) با مبارزات فراوانی همراه خواهد بود، چرا که سردمداران کفر و طغیان به راحتی پیام عدالت گستر و حق محور امام عصر (عج) را برنتابنده و با حضرتش به جنگ خواهند پرداخت، بنابراین قیام آن حضرت با مجاهده و ایثار و نثار آغاز خواهد گشت.

 
در عصر غیبت، کسانی منتظر حقیقی آن حضرت اند که از سویی بر اساس "الَّذِینَ یَذْکُرُ‌ونَ اللَّـهَ قِیَامًا وَقُعُودًا وَعَلَىٰ جُنُوبِهِمْ وَیَتَفَکَّرُ‌ونَ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْ‌ضِ" (آل عمران 191) اهل معرفت و فکر و ذکرند و با دعا و نیایش، خواست و اندیشه و راز و نیاز انسی دارند و از سویی دیگر، بر اساس "لیعدن احدکم لخروج القائم و لو سهما" هماره آماده جهاد، شهادت، حماسه، ایثار و نثارند.

 
زاهدان و عابدانی که پیوندی با جهاد و شهادت و مبارزه ندارند، خواسته یا ناخواسته دوستدار امام غائب اند نه امام قائم؛ و چون آن حضرت ظهور کند، چنین افرادی اولین کسانی اند که از او رخ برتابیده و دستورهای مبارزه آموز و سیرت های مخاطره آمیزش را نادرست خواهند دانست. مطلوب اینان غائب آل محمد (ص) است نه قائم آل محمد (ص). (180-181)