«رَبِّ هَبْ لى مِنْ لَدُنْكَ ذُرِّیَةً طَیِّبَةً إنَّكَ سَمیعُ الدُّعاء»، «رَبِّ لا تَذَرْنى فَرْداً وَانْتَ خَیْرُ الْوارِثینَ».حارث گوید: من به دستور حضرت عمل كردم و در سجدهام این دو آیه را خواندم. خداوند به من دو پسر به نامهاى على و حسین عطا كرد.» كافى، ج6، ص8 و نیز مجمع البیان، ج7، ص61.
على بن محمد صیمرى كاتب گوید: «با دختر جعفر بن محمد كاتب ازدواج كردم و او را بسیار دوست داشتم، اما از این ازدواج فرزندى نصیبم نشد. به سراغ امام هادى علیهالسلام رفتم و داستان خود را براى او باز گفتم. او تبسّم كرد و فرمود: انگشترى فراهم كن كه نگینش فیروزه باشد و بر آن بنویس: «رَبِّ لا تَذَرْنى فَرْداً وَأنْتَ خَیْرُ الْوارِثینَ». صیمرى گوید: به دستور حضرت عمل كردم، یك سال نگذشت كه از آن همسر پسرى روزىام شد.» نور الثقلین، ج3، ص456.
روایات دیگرى نیز درباره نحوه طلب فرزند در كافى، ج6، ص7 ـ 10؛ نور الثقلین، ج3، ص456. و ... آمده است.